Wie ben ik? 

Mijn naam is Jozette de Kan. Ik ben 57 jaar en Hoogsensitief.

Bijna heel mijn leven voelde ik mij anders dan anderen. Als kind had ik al moeite om met leeftijdgenootjes om te gaan. Ik merkte dat ik de wereld anders ervaarde en zag. Anders over dingen dacht als zij. Ik hoorde er voor mijn gevoel dan ook nooit echt helemaal bij.

Het voelde alsof ik een eenling was. Alsof ik kwam van een andere planeet. Ik dacht dat er van alles mis was met mij.  Steeds meer kreeg ik moeite met de wereld om mij heen. Ik zag en ervaarde hoe gemeen en hard mensen soms konden zijn. Het maakte mij boos, verdrietig en bang. 

Meer en meer trok ik mij terug in mijn eigen wereldje, Thuis was voor mij een veilige haven. Daar creëerde ik mijn eigen droomwereld. Binnen mijn vertrouwde muren voelde ik niet de energieën van de buitenwereld.  Hier kon ik mij afsluiten voor de wereld om mij heen. 

Ik ging studeren en later werken. Ik heb de opleidingen KinderJeugdverzorging en Activiteitenbegeleiding gevolgd. Als begeleidster heb ik gewerkt met verschillende doelgroepen. Baby's, peuters, kleuters, tieners, pubers, volwassenen en ouderen. Zowel met als zonder een verstandelijke en/of lichamelijke beperking en/of psychische problemen. 

Tijdens mijn opleidingen leerde ik om naar mijzelf te kijken. Hierdoor werd ik mij steeds bewuster van mijzelf. Door naar binnen te richten, kwam ik  tot de conclusie dat alles gewoon extra 'binnen' komt bij mij. Ik voel en ervaar de dingen heftiger dan andere mensen. Dit te weten gaf mij een enorme rust.

Via boeken en internet zocht ik naar tips en informatie. Ik volgde (spirituele) workshops en cursussen, Door de jaren heen leerde ik steeds beter om te gaan met mijn Hoogsensitiviteit. Ik probeerde uit waar mijn grenzen lagen. Wat wel en niet werkte voor mij. Zo merkte ik dat alles en iedereen voor mij een enorme stoorzender kon zijn. 

Gelegenheden of situaties waar mensen bijeenkomen, probeerde ik dan ook zo veel mogelijk te vermijden. Ik wist dat dan mijn fluitketeltje al heel snel vol zat. Dit uitte zich in overprikkeld zijn en geëmotioneerd reageren. En daarna was ik doodop en had ik soms langere tijd nodig om hiervan bij te komen.

Dus als ik bijvoorbeeld een feestje of een bijeenkomst had, zorgde ik zo veel mogelijk dat ik als een van de eersten aanwezig was. Zo kreeg ik niet in een keer allerlei indrukken op mij af.  En kon ik geleidelijk wennen aan de binnenkomende mensen en de energie die zij met zich mee brachten.

Meestal zoek ik ook het rustigste plekje op. Het liefste bij een muur of afscheiding, zodat ik geen mensen achter mij heb. Ik heb het nodig om mijzelf zoveel mogelijk af te kunnen bakenen.

Mijn aha-moment kreeg ik toen ik werkte met mensen die een meervoudige beperking hadden. Want hoe maak je contact met mensen die zowel doof als blind zijn? Juist in dit werk merkte ik dat mijn Hoogsensitiviteit goed van pas kwam. Ik voelde dingen bij de mensen aan, die anderen misschien niet zagen of voelden. Hierdoor kon ik situaties sneller inschatten.

Mijn Hoogsensitiviteit was voor mij jarenlang een beperking geweest.  Nu omarm ik het. Ik ging inzien dat het eigenlijk mijn grootste kracht is. 

Terugkijkend op mijn leven heb ik soms geen nieuwe stappen durven nemen. Meestal koos ik voor de veilige weg. Dat is dan ook de reden dat ik anderen wil helpen. Hoogsensitiviteit hoeft geen beperking te zijn. Als je weet hoe je hier mee om kunt gaan, staat er niets in de weg om jouw droomleven te leiden en volop van het leven te genieten...